กรุงเทพ – นครราชสีมาและนครพนม ตอนที่1

ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ หรือภาคอีสาน มีพื้นที่ประมาณ 1 ใน 3 ของพื้นที่ทั้งประเทศตั้งอยู่บนที่ราบสูงโคราช ภูมิประเทศ ทั้งภาคยกตัวสูงเป็นขอบแยกตัวออกจากภาคกลางอย่างชัดเจน ประกอบด้วยเทือกเขาสูงทางทิศตะวันตกและทิศใต้ ชาวอีสานที่อาศัยอยู่ในที่ราบสูงโคราชนี้จะประกอบด้วยกลุ่มชนหลายเผ่าเช่น ชาวไทยอีสาน ลาว เวียดนาม(ญวน) เขมร ส่วย (กุย) แสก ย้อ ผู้ไทย กะโส้ (โซ่) รวมทั้งไทยโคราช ซึ่งแต่ละเผ่ามีความแตกต่างกันทั้งทางด้านภาษา ศิลปวัฒนธรรมประเพณี วิถีการดำเนินชีวิต แต่วิถีชีวิตความเป็นอยู่ที่ยึดมั่นอยู่ในจารีตประเพณี ที่เรียกว่า “ฮีตบ้านคองเมือง” และ “ฮีตสิบสอง คองสิบสี่” สอนให้เกิดการช่วยเหลือเกื้อกูลซึ่งกันและกัน ร่วมกิจกรรมสังคม และงานบุญงานกุศลเป็นประจำ ทำให้การใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันของชนต่างๆ เหล่านี้มีความสงบสุขตลอดความสงบสุขตลอดมาตราบถึงปัจจุบัน

ภาคอีสานเป็นภูมิภาคที่มีความหลากหลายทางศิลปวัฒนธรรมและประเพณีแตกต่างกันไปในแต่ละท้องถิ่นแต่ละจังหวัด ศิลปวัฒนธรรมเหล่านี้เป็นตัวบ่งบอกถึงความเชื่อ ค่านิยมศาสนาและรูปแบบการดำเนินชีวิตตลอดจนอาชีพของคนในท้องถิ่นนั้นๆได้เป็นอย่างดี สาเหตุที่ภาคอีสานมีความหลากหลายทางศิลปวัฒนธรรมประเพณีส่วนหนึ่งอาจจะเป็นผลมาจากการเป็นศูนย์รวมของประชากรหลากหลายเชื้อชาติ และมีการติดต่อสังสรรค์กับประชาชนในประเทศใกล้เคียง จนก่อให้เกิดการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมขึ้น ซึ่งเราสามารถสังเกตรูปแบบวัฒนธรรมที่ ดีงามของชาวอีสานผ่านประเพณีต่างๆ ที่ชาวอีสานจัดขึ้นซึ่งสามารถถ่ายทอด วัฒนธรรมอีสานได้เป็นอย่างดี

ที่มา : http://student.nu.ac.th/isannu/isanculture/cultureindex.html

– ออกเดินทางจากกรุงเทพฯ

– แวะพักผ่อนที่ศูนย์สารสนเทศลิปตพัลลภ ที่พักริมทางลำตะคอง

– เลือกซื้อเครื่องปั้นดินเผาที่ด่านเกวียน และเดินทางไปไหว้ย่าโม

– รับประทานอาหารกลางวัน

– แวะชมปราสาทหินพิมาย

– กลับกรุงเทพฯ โดยสวัสดิภาพ หรือเดินทางไปพักผ่อนที่โรงแรมโฆษะ หรือโรงแรมพูลแมน จ. ขอนแก่น

– ชมพิพิธภัณฑ์ โฮง มูน มัง

 

 

 

 

ที่มา : http://nakhonratchasima.mots.go.th/index